قرار دادن یک دامپرور و یک فعال حیوانات در یک اتاق ممکن است مانند بحثی و جدالی به نظر برسد که در انتظار وقوع است، اما شاید آنقدرها هم ایده بدی نباشد. وقتی صحبت از رفاه حیوانات به میان می‌آید، آیا ممکن است فعالان واقعاً بتوانند به بهبود بخش‌های مورد توجه در صنعت لبنیات کمک کنند؟
در طی یک وبینار اخیر شورای رفاه گاو شیری، لوری تورگرسون وایت(Lauri Torgerson-White)،دانشمند رفاه حیوانات و مدیر تحقیقات در بخش جایگاه‌های فارم، نظر خود را در مورد سه مورد از بزرگترین نگرانی های خود در رابطه با رفاه حیوانات در صنعت لبنیات بیان کرد.
تورگرسون وایت می‌گوید: «فکر نمی‌کنم هیچ یک از مسائل [رفاه حیوانات] که مطرح می‌کنم برای کسی تعجب‌آور باشد. فکر می‌کنم اینها چیزهایی هستند که اگر به اطراف فارم خود نگاه کنید و بگویید چه چیزهایی را می‌خواهم از مردم پنهان کنم؟ چه نوع تصاویری را نمی خواهم روی بسته بندی ظرف شیر در فروشگاه مواد غذایی قرار دهم؟ اینها مسائل رفاهی خواهد بود.»
1.جایگاه گوساله انفرادی
از اولین مسائلی که مورد بحث قرار گرفت این واقعیت بود که بیشتر گوساله‌هایی که در ایالات متحده پرورش یافته اند به صورت جداگانه بزرگ می‌شوند.
Torgerson-White می‌گوید: «من فکر می‌کنم همه ما می‌دانیم که گاوها و گوساله‌ها حیوانات اجتماعی هستند و در طبیعت گوساله‌ها می‌توانند همراه با مادران خود باشند. اما از آنجایی که در صنعت لبنیات این اتفاق ممکن نمی‌باشد، حداقل گوساله ها باید با گوساله های دیگر در ارتباط باشند.”
در حالی که پرورش گوساله ها به صورت جداگانه هنوز به عنوان برجسته ترین شکل پرورش گوساله در دنیا باقی مانده است، تولیدکنندگان بیشتری شروع به تبدیل به سیستم های گروهی و جفتی کرده اند و به نظر می رسد مصرف کنندگان این تغییر را تایید میکنند. به گفته Torgerson-White، یک مطالعه اخیر از مجله علوم لبنیات نشان داد که نیمی از افراد مورد بررسی،جایگاه نگهداری انفرادی را برای گوساله ها را تایید نمی کنند.
Torgerson-White می گوید: «من می‌بینم که صنعت لبنیات در حال حرکت بیشتر به سمت زندگی گروهی یا زوجی است. “این تغییر رویه به خاطر سلامت گوساله و اگر صادقانه بگویم چون ، مردم جایگاه فردی گوساله را تایید نمی‌کنند.” است
در حالی که جایگاه انفرادی گوساله مزایای خود را دارد، سیستم های پرورش گروهی و زوجی نیز انواع مختلفی از بهبودها را ارائه می‌دهند.
جیم رینولدز، یکی از مجریان وبینار، استاد دانشگاه علوم بهداشت غربی، می‌گوید: «گوساله‌ها سالم‌تر هستند، سریع‌تر رشد میکنند،بازدهی بیشتری دارند، و رفاه در این سبک زندگی بسیار بهتر است ،وقتی گوساله‌ها به صورت گروهی یا جفتی بزرگ شوند .» در حال حاضر این تغییر توسط بسیاری از کارخانه های لبنی و دامپروران گاو شیری در ایالات متحده پذیرفته شده است، و روندی تصاعدی دارد
2. انبارهای Tiestall
یکی دیگر از نگرانی های Torgerson-White استفاده از سیستم tiestall درفارم‌های کوچکتر است.
Torgerson-White می‌گوید: «وقتی گاوها بیشتر عمر خود را بسته‌اند، مشکلات رفتاری زیادی را تجربه میکنند. حرکت آنها به وضوح محدود است. آنها اغلب نمی‌توانند به درستی دراز بکشند و رفتار اجتماعی آنها کاملاً محدود است.»
اگرچه او می‌داند که راه‌حل آسانی برای تولیدکنندگانی که هنوز از تسهیلات tiestall استفاده میکنند وجود ندارد و اینها فقط درصد کمی از کل جمعیت گله لبنیات ایالات متحده را تشکیل می‌دهند، با این وجود نگرانی‌های رفاهی وجود دارد.
رینولدز می‌گوید: «[گاوها] میل واقعی به بیرون رفتن، بیرون رفتن، راه رفتن، چرایدن و معاشرت دارند، بنابراین ما باید در آینده شروع به توسعه و بازسازی سیستم پرورشی خود کنیم تا متناسب با گاو باشد نه برای افراد.
در حالی که واضح است که بازسازی یک سیستم tiestall یک تعهد مالی بزرگ است، رینولدز یک راه حل موقت برای این نگرانی پیشنهاد کرد. وقتی آب و هوا اجازه می دهد، او توصیه می کند که حیوانات را به مرتع رها کنید تا آزادانه پرسه بزنند و چرا کنند.
3. درمان گاو نر
آخرین نگرانی مهمی که Torgerson-White اشاره کرد، درمان گوساله های گاو نر بود.
Torgerson-White می‌گوید: «من فکر می‌کنم مسائل زیادی پیرامون نحوه رفتار با گوساله‌های گاو نر، به‌ویژه در هنگام حمل و نقل وجود دارد. برخی از این حیوانات در سنین پایینی حمل می شوند که نمی توانند به خوبی بایستند. تراکم جوراب ساق بلند باید روی کامیون ها تغییر کند، بستر بیشتری وجود داشته باشد و آنها باید تغذیه شوند.
علاوه بر این، Torgerson-White با حذف فوری گوساله های گاو جرسی در برخی از فارم‌های پرورشی دچار مشکل شد.
Torgerson-White: «گوساله‌های گاو نر جرسی، به دلیل اینکه ارزش مالی چندانی ندارند، گاهی اوقات در مزرعه از طریق ضربه‌های شدید کشته می‌شوند، که راه مناسب یا مؤثری برای کشتن گوساله به دلیل ضخامت جمجمه آنها نیست». می گوید. «اگر قرار است کشته شوند، ابتدا باید به طور موثر بیهوش شوند تا رنج نبرند.
رینولدز، که تحقیقات زیادی در مورد اتانازی انجام داده است، با این ادعا موافق بود.
رینولدز می‌گوید: «مشکلات فنی زیادی برای [ذبح گوساله‌ها] وجود دارد». سخت است، اما ما باید در مورد این چیزها بدون تهدید یا به چالش کشیدن افراد صحبت کنیم. این چیزی است که ما باید به آن بپردازیم و روی آن کار کنیم نه اینکه فقط در مورد آن صحبت نکنیم.»
به گفته رینولدز، یکی از اقدامات احتمالی که تولیدکنندگان می توانند برای به حداقل رساندن تعداد گوساله های گاو نر متولد شده در مزرعه انجام دهند، استفاده از اسپرم سکس شده بیشتر است. او همچنین اصلاح نژاد گاوهای شیری با تولید پایین را به گاوهای گوشتی برای ایجاد یک محصول قابل استفاده برای مصرف کنندگان در آینده پیشنهاد می کند.
البته همه اخباری که داریم بد نیست
در حالی که هنوز در مورد فعالان حیوانات و کشاورزان اختلاف نظر شدید وجود دارد، هر دو می‌توانند اذعان کنند که رفاه حیوانات در صنعت لبنیات طی سال‌ها بهبودهایی داشته است.
تورگرسون وایت می گوید: «بزرگترین چیزی که بهبود یافته، نگرش نسبت به رفاه حیوانات و آگاهی پیرامون رفاه حیوانات است. “آگاهی از آنچه رفاه حیوانات است – که فراتر از سلامتی است و شامل زندگی عاطفی و درونی حیوانات است – جایی است که ما شروع به بهبود می کنیم.”
در حالی که بعید است که کشاورزان لبنیات و فعالان حیوانات به طور کامل چشم در چشم ببینند، یک هدف مشترک بین این جفت وجود دارد: بهترین کار را برای حیوان انجام دهید.
تورگرسون وایت می‌گوید: «من فکر می‌کنم آنچه [فعالان حیوانات] در اینجا به دنبال آن هستند، سرزنش دامدار نیست، همه ما فقط می‌خواهیم خانواده‌هایمان را تأمین کنیم، و این کاری است که آنها انجام می‌دهند.
ما باید یک سیستم غذایی پیدا کنیم که برای همه افراد درگیر کار کند. یکی که برای حیوانات کار میکند، برای دامدار کار میکند، برای مردمی که از محصولات لبنیات استفاده میکنند کار میکند و یکی که برای زمین و محیط‌زیست کار می کند.
