مقدمه
لنگش پس از ورم پستان دومین بیماری پر هزینه گاوداری ها است که به شدت عملکرد اقتصادی واحد را تحت تاثیر قرار می¬دهد. هر مورد لنگش باعث کاهش تولید حدود 320 کیلو گرم شیر در هر دوره شیرواری می شود و می تواند در صد بالایی از حذف¬های اجباری گله را به خود اختصاص دهد. کمبود مس در گاوها باعث ترک خوردگی سم شده، آبسه ها و عفونت سم را به همراه دارد. سطح بالای سلنیوم در خوراک دام باعث بروز لنگش و تغییر شکل سم می گردد. در شرایطی نیز که PH شکمبه کاهش پیدا کرده و اسیدی می شود، احتمال بروز لنگش افزایش می یابد. به طور کلی گاوهایی که دچار لنگش هستند٬ علائم فحلی ضعیفی نشان می دهند٬ البته می توان اثرات منفی حاصله را با سم چینی صحیح و با فواصل مناسب و همچنین درمان به موقع سم های عفونی به حداقل رساند. در گله هایی که سم گاوها دچار مشکل می باشند٬ پس از سم چینی مناسب علاوه بر بهبود شرایط تولید مثلی٬ میزان مصرف خوراک گاوها بالا رفته و میزان تولید شیر گاوداری افزایش می یابد.
مقاله ای که در The Journal of Dairy Science منتشر شد گزارش می دهد که لنگش سبب مصرف کمتر خوراک توسط دام شده و حتی ممکن است تا 6 پوند در روز تولید شیر را کاهش دهد. وقتی درجه حرارت محیط پایین تر از 77 درجه فارنهایت باشد،گاوها در وضعیت راحت و خوبی به سر می برند. هرچه درجه حرارت و رطوبت نسبی محیط بالاتر رود، حیوانات در معرض سطوح بالاتری از استرس گرمایی قرار می گیرند. حتی در سطوح پایین استرس گرمایی، حیوانات به منظور دفع حرارت از بدن، شروع به له له زدن می کنند. در چنین شرایطی حالتی معروف به “آلکالوز تنفسی” پیش خواهد آمد. در این وضعیت گاوها کمتر نشخوار می کنند و بزاق بیشتری بیرون می دهند در مقابل گاوها برای حفظ تعادل پایه اسیدی مناسب، مقدار بیکربنات دفع شده توسط ادرار را افزایش می دهندکه ممکن است سبب ایجاد اسیدوز( عامل بروز لنگش ) شود. همچنین زمان ایستادن گاوها در شرایط استرس گرمایی بیشتر است زیرا که در حالت ایستاده، خنک کردن بدن نسبت به حالت لمیده موفقیت آمیزتر انجام می شود. اما در هر حال متاسفانه، زمان های طولانی ایستادن منجر به بروز مشکلات سم در دام¬ها و در نهایت لنگش خواهد شد. برای جلوگیری از بروز چنین مشکلاتی، از همه مهمتر، باید سعی کنیم که استرس گرمایی را با فراهم کردن محیطی خنک،راحت، دارای تهویه مناسب و قابلیت دسترسی کافی به آب به حداقل برسانیم. همچنین با استفاده از مقادیر کافی پتاسیم و سدیم در جیره، حیوانات از طریق حفظ ظرفیت بافری شکمبه و خون قادر به بهبود وضعیت پایه¬ی اسیدی خواهند بود. دکتر چارلز گارد (Dr.Charles Guard) از دانشگاه کورنل می گوید زمانیکه گاوها روی بتون می ایستند،”روی بخش های خاصی از سر پنجه فشار زیادی وارد می شود و ممکن است منجر به ضایعات عروقی از نوع خونریزی یا نکروز شود.گذشته از زمان ایستادن،اگر سم به درستی چیده نشود این فشار موضعی،صدمات بیشتری را به سم وارد می آورد
نتیجه گیری کلی
همانطور که در بالا ذکر شد، زمان های طولانی ایستادن، خصوصا اگر جنس بستر از بتون باشد، تعداد موارد کلینیکی لنگش را افزایش داده است. مدیریت تغذیه ای مناسب و سم چینی صحیح در فواصل تعیین شده بعنوان رکن کلیدی برای به حداقل رساندن بروز اسیدوز(عامل لنگش) می¬باشد. اگرچه تغذیه نادرست ممکن است در لنگش نقش داشته باشد اما تنها عامل آن نیست.
