تبدیل کمپوست بخشی ضروری از فرآیند کمپوست است، اما فرکانس آن به عوامل مختلفی بستگی دارد. بیایید آنها را بررسی کنیم:
1. سرعت در مقابل کیفیت و کمیت:
– تبدیل کمپوست اکسیژن را وارد می کند که تجزیه را تسریع می کند. به عنوان مثال، روش برکلی چرخش روزانه را تا زمانی که کمپوست تمام شود، توصیه می کند، که منجر به تولید سریع کمپوست (به مدت کوتاه 18 روز) می شود.
– با این حال، چرخش مکرر ممکن است منجر به از دست دادن نیتروژن و کربن و کاهش مواد آلی شود. چرخش فقط سطح اکسیژن را برای حدود 1.5 ساعت افزایش می دهد.
– اهداف خود را در نظر بگیرید: اگر زمان حیاتی است (مثلاً هدف تولید تجاری باشد)، چرخش مکرر روند را سرعت می بخشد. برای باغبانان غیرتجاری، همزدن کمتر ممکن است در طول زمان ، کمپوست با کیفیت بهتری را به همراه داشته باشد.
2. زمان و انرژی موجود:
– چرخش همزدن منظم می تواند کار سختی باشد. برای مثال، کشاورزان برزیلی به دلیل فشار کار ، پروژه های کمپوست سازی را کنار گذاشتند.
– حداقل سه بار در هفته در مرحله فعال توصیه می شود. با بالغ شدن کمپوست، همزدن آن را به یک بار در هفته محدود کنید.
3. رطوبت و اندازه توده کمپوست:
– چرخش را بر اساس نسبت سبز به قهوه ای، اندازه توده و میزان رطوبت تنظیم کنید.
– اگر خیلی مرطوب است (بیش از 70%)، هر روز بچرخانید تا رطوبت نرمال شود. اگر خیلی خشک (زیر 40 درصد) آب اضافه کنید.
– هنگامی که سطوح رطوبت به 40-60% رسید، هر 2تا 3 روز یکبار هم بزنید.
– توده کمپوست را به صورت دوره ای مدیریت کنید، تقریباً یک بار در هفته .
به یاد داشته باشید، یافتن تعادل مناسب، کمپوست سازی کارآمد را بدون تلاش غیر ضروری تضمین می کند! 🌱🌿
