گاوهای شیری که به نام گاوهای شیرینیز شناخته می شوند، به طور خاص به دلیل توانایی آنها در تولید مقادیر زیادی شیر که برای تولید محصولات لبنی مختلف استفاده می شود، پرورش داده می شوند.
این گاوها عموماً متعلق به گونه Bos taurus هستند. از نظر تاریخی، بین گاوهای شیری و گاو گوشتی تفاوت چندانی وجود نداشت، با همان ذخایر اغلب برای تولید گوشت و شیر استفاده می‌شد. با این حال، در دوران مدرن، صنعت گاو تخصصی تر شده است و بیشتر گاوهای شیری به طور انتخابی برای به حداکثر رساندن تولید شیر پرورش داده می شوند.
در ایالات متحده، هفت نژاد گاو شیری اولیه وجود دارد:
1. هولشتاین: هلشتاین ها که به دلیل لکه سیاه و سفید یا قرمز و سفید خود شناخته می شوند، رایج ترین نژاد لبنی در ایالات متحده هستند که حجم زیادی شیر تولید می کنند و آنها را به گزینه ای محبوب برای دامپروران تبدیل می کند.
2. ژرسی: ژرسی ها از نظر اندازه کوچکتر هستند و رنگ حنایی با لکه های سفید دارند. آنها با وجود جثه کوچکتر، شیری با محتوای چربی بالا تولید می کنند.
3. گرنسی: گورنزی ها دارای پوست قهوه ای مایل به قرمز و سفید هستند. آنها به خاطر خلق و خوی مطیع و شیر سرشار از بتاکاروتن معروف هستند.
4. براون سویس: گاوهای سوئیسی قهوه ای بزرگ هستند و پوست قهوه ای یا خاکستری دارند. آنها مقاوم و سازگار هستند و شیری با محتوای چربی متوسط تولید می کنند.
5. آیرشایر: آیرشایرها دارای پوست قرمز و سفید هستند. آنها به دلیل طول عمر و سازگاری با آب و هوای مختلف شناخته شده اند.
6. milking shorthorn : شورت دوششی در رنگ های مختلف و دو منظوره هستند (هم برای شیر و هم برای گوشت استفاده می شود). آنها روحیه آرامی دارند.
7. red and white : این نژاد گونه ای از هلشتاین است که با رنگ پوشش قرمز و سفید مشخص می شود.
این نژادها ویژگی های متمایزی دارند و بر اساس عواملی مانند تولید شیر، سازگاری، و خلق و خوی انتخاب می شوند. 🐄🥛.
در حالی که به نظر نمی رسد فرآیند واقعی شیردوشی باعث درد گاوها شود، سیستم کلی تولید لبنیات شامل صدمات جسمی و روحی قابل توجهی به این حیوانات می شود. 🐄🥛.